աջաբ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ա•ջաբ
- Արարատյան, Թբիլիսի, Համշեն, Հավարիկ, Ղարաբաղ, Ջավախք, Շամախի, Վան՝ արդյոք ◆ Աջաբ էս ո՞նցա, որ էս վախտ դու ոտով ես մեր գեղը մտնում։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Աջաբ քիզ ի՞նչ գեթ իմ արի։ (Սայաթ-Նովա) ◆ Մաղիկ-մաղիկ է կուլաս, աճապ ի՞նչ ես որոնում։ (Շերամ)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։