առանձնահատուկ խոսքային խանգարում

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑrɑnd͡znɑhɑtuk χɔskʰɑjin χɑŋɡɑˈɾum]

Բացատրություն

1. (հատուկ կրթ․) երեխայի խոսքի զարգացման խանգարում է, զուտ խոսքային խանգարում՝ առանց այլ տիպի խանգարումների, որին հատուկ է քերականական ձևերի բացակայությունը խոսքում

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝
• անգլերեն՝ specific language impairment

Աղբյուրներ

• Զաքարյան Ս․, «Հատուկ կրթության» հասկացությունների անգլերեն-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2007 — 56 էջ։