առանցք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑˈrɑnt͡sʰkʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•ռանցք
Ստուգաբանություն
խմբագրելՀայերեն
- այն ձողը, որին ագուցվում է անիվը կամ մեքենայի՝ մեխանիզմի ևն պտտվող մասը, լիսեռ, սռնի։
- որևէ մարմնի համաչափության (սիմետրիայի) կամ ծանրության կենտրոնով անցնող
- գրքի՝ զեկուցման ևն ամենաէական՝ գլխավոր՝ կենտրոնական խնդիրը։
- (ճրտրպ․) (շին․) միջուկ
Հոմանիշներ
խմբագրել- լիսեռ, սռնի, սռնակ, սեռն
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։