առատաքաջ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑrɑtɑˈkʰɑd͡ʒ]

վանկեր՝ ա•ռա•տա•քաջ 

Ածական

1. (նորբ․) քաջերով առատ, շատ քաջեր տեսած՝ ունեցած

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։