Հայերեն

Գոյական

վանկեր՝ ա•ռար•կութ•յուն

հակաճառություն, հակառակություն, ընդդիմախոսություն, ընդդիմություն, վիճաբանություն
հակառակախոսություն, փոխանակաբանություն (հզվդ․)

առարկություն անել - առարկել ◆ Երիտասարդն ուրիշ առարկություն չարավ և մնաս բարև ասելով հեռացավ։ (Մուրացան)
առարկություն վերցնել - առարման ենթակա լինել

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ exception, objection, objector, remonstrance, rejoinder, retort, return, protestation գերմաներեն՝ դանիերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ возражение (ru) ‎(vozraženije), протест (ru) ‎(protest) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։