առաքիչ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑrɑˈkʰit͡ʃʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•ռա•քիչ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲացատրություն
- (տնտգ․) առաքման պայմանադիր կողմ, ինչպես նաև ձեռնարկության աշխատող, որն իրականացնում է բեռների ստացումը, դրանց ուղեկցումը փոխադրման ժամանակ, հանձնումը, ապրանքաբաշխման փաստաթղթերի կազմումը
Բայ
- որևէ բան առաքող
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրել- ռուսերեն՝ экспедитор (ru) (ekspeditor)
- անգլերեն՝ forwarding agent
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Կիրակոսյան Գրիգոր, Ղուշչյան Համազ, Տիգրանյան Իշխան, Տնտեսագիտական բացատրական բառարան (Ամարաս), Երևան, 1999 — 464 էջ։