Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ առ•մա•տա 

  1. Կարին՝ արորի վրա թրի և գործավարի միջև դրվող այն փայտը, որից լծում են եզները
  2. գութանի վրայի այն փայտը, որի միջով անց են կացնում գութանի շղթայի օղը
  3. տե՛ս բնատա
  4. Բաղեշ՝ սայլի առէջներները միացնող փայտե սեպը
  5. Վան՝ գութանի շղթայի ծայրի օղը

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։