Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ առ•ն(ը)•կող 

  1. Համշեն, Տրապիզոն՝ լեռան լանջով անցնող ճանապարհ ◆ Առնկող էշտալ մի։ (Էմինեան ազգագրական ժողովածու)
  2. Համշեն՝ լեռնալանջի վրա ընկած զառիթափ արտ ◆ Առնկող հերկել։ (Հրաչյա Աճառյան)
  3. Տրապիզոն՝ խոսքը առաջ տանող մարդ, համառ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։