առոգանություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑrɔɡɑnutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•ռո•գա•նութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելհուն. prosdia, լատ. dicto, ռուս. дикция, произношение, ի ձայնես ոգել, ասել ըստ եղանակի առաջիկա իմաստից
Գոյական
- առոգանելը, առոգանվելը
- խոսքի, նախադասությունների, բառերի, վանկերի ընդհանրացված արտասանության եղանակը, բառի կանոնավոր արտասատությունն ըստ շեշտի, հարցման և բացականչության պահանջների
- (թատր․) ճիշտ` կանոնավոր շեշտադրությամբ և ելևէջումներով արտաբերումը
- (ոճբ․) արտասանության եղանակ. հնչերանգ
- ընթերցանության արվեստ, ուսմունք ընթերցման կանոնների մասին
- (երաժշտ․) դիկցիա, բառերի պարզ և հասկանալի արտասանելու աստիճանը, որը երգչական (վոկալ) վարպետության շատ կարևոր կողմերից մեկն է հանդիսանում
Հոմանիշներ
խմբագրել- արտասանություն, արտաբերություն, հնչում հակցենտ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Լևոն Հախվերդյան, Թատերագիտական բառարան, Երևան, «Հայաստան հրատարակչություն», 1986 — 208 էջ։
- Սիլվա Պապիկյան, Թատերագիտական և կինեմատոգրաֆիական տերմինների համառոտ բառարան, Երևան, «Էդիթ Պրինտ հրատարակչություն», 2015 — 128 էջ։
- Ֆ․Հ․ Խլղաթյան, Ոճաբանական տերմինների բառարան տեղեկատու, Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1976 — 111 էջ։
- Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։