առոց
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ա•ռոց
- Ակն՝ պահանջ, առնելիք
- բնավորություն ◆ Էշն էշի մոտ կապես, կամ առոցը կսովորի, կամ փառոցը։ (Էմինեան ազգագրական ժողովածու)
- Ակն՝ բերկրանք, զվարճություն
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։