առուտուր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑruˈtuɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•ռու•տուր
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- տե՜ս առևտուր ◆ Մարդ գնում է առուտուրի, հավաքում են՝ քաշում սրի։ Հովհաննես Թումանյան
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
- առուտուրը կանգնել, կաննել - առևտուր չունենալ, ապրանքը չծախվել ◆ Առուտուրը կանգնեցավ, բանս լավ չի գնում։ (Գարեգին Սևունց)
- առուտուրը հերն ու մեր չունի - առևտուր անողը կարող է խաբել անկախ գնորդի մոտիկությունից, բարեկամությունից
- առուտուր անել-առևտրով զբաղվել ◆ Գուցե այս վերջին առուտուրն անեմ, գուցե կաշառեմ աստծուն ու ազգիս։ Հովհաննես Թումանյան
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։