խոնարհվել (առավ․ նվաստանալով) ◆ Բայց ո՞վ էր որ պիտի ողբար բարոյականդ, ո՜վ խավարի և ավերի ժողովուրդ, / Դուն որ դահիճներում առջև կը ծնրադրես և հերոսներուն համար պսակ հյուսել չես գիտեր։ ◆ Այսպես ամեն հասակները ու ամեն գույները կարգով կը ծնրադրեին իր առջև, դյութական անուրջ մը շինելով ամեն ատեն։ (Գրիգոր Զոհրապ)
((հզվդ․) մեկի դեմ ծնրել) խոր հարգանք տածել ◆ Ի՞նչ է հանճարը եթե ոչ սովորական մտայնութենե և զգայութենե տարբերիլ․․․ չեք կրնար չի ծնրադրել անոր առջև։ ◆ Ինչքա՜ն գետնափոր խցերումդ գիտեմ / Մգլած ձեռագիր, / Պաշտում են նրան, ծնրում նրա դեմ / Ու պագում երկիր։ ◆ համեմատության համար՝ Ու տե՜ս, տե՜ս, բոլորն ալ մեկմեկու առջև կարծես թե ծնրադիր, տե՜ս, / Իրարու համար անգամ մը ևս մեռնելու երդումներ կ’ընեն։
