Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ առ•սը•զութ•յուն 

  1. Արարատյան, Վան՝ անհոգ լինելը, անհոգություն
  2. անամոթություն, աներեսություն ◆ Ես մի դարվիշ մարդեմ, հասարակ վանեցի, առսըզություն, զավզակություն ինձ բան–գործ ամ արե։ ԳՄՀ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։