առվանանուխ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ առ•վա•նա•նուխ
- Մոկս, Վան՝ վայրի անանուխ ◆ Խարսե, կընա առվանանուխ բի, թալինք թանը մեջ։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։