Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ առ•փիր 

  1. Վան՝ ամոթխածություն, պատկառանք ◆ Լսար էնա խարսի պերնից տուս տված, լեզուն քանց կյազըմ կա, իրիսի արփիրը կընացիր ի։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։