ասկետ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑsˈkɛt]
Ստուգաբանություն խմբագրել
аскет հուն. asketes որևէ բանում վարժվող, ճգնավոր
Գոյական
- (կրոն․) նա, ով հրաժարվել է աշխարհից ու նրա վայելքներից և իր անձը ենթարկվում է զրկանքների, մենակյաց, անապատական
- (կրոն․) նահատակ, մարտիրոս
- (փխբ․) ամբողջապես մտավոր աշխատանքին նվիրված և առօրյա կյանքից մեկուսացած անձ
- (կրոն․) ընդհանրապես` աշխարհի չարիքների, սատանայի գայթակղությունների դեմ կռվող
Աղբյուրներ խմբագրել
- Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։