ասող
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑˈsɔʁ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•սող
ասող1 խմբագրել
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- ասացող, գուսան
- Արարատյան, Ղարաբաղ, Մուշ՝ երգասաց, բանասաց ◆ Օղորմածիկ Բադալը լավ ասող էր։ Սահակ Ամատունի
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս ասացող
Արտահայտություններ խմբագրել
- ասող-խոսող - զրուցասեր, մարդամոտ
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
ասող2 խմբագրել
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- Մոկս, Վան՝ արորի մասերից մեկը՝ թուր ◆ Էս ասողն ի, էս մաճը, էս էլ ամպը։ Սահակ Ամատունի
- արորի մաճ
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։