ասորիկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ա•սո•րիկ
- Ալաշկերտ, Ապարան, Շիրակ, Ուրմիա՝ կտավատի մի տեսակ ◆ Նրա դրացին կտավհատ, ասորիկ ու սևուկ է ցանում։ (Էմինեան ազգագրական ժողովածու) ◆ Մի արտ ասորիկ է ցանել։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։