Հայերեն դարձվածք

  1. իր ընթացքին թողնել (մարդու կարողությանը չնայել) ◆ Հիմա՞ - հիմա իրավ որ մարդուն բանը Աստծու մնացեր է, անցած անհետացած մեղվընփեթակի մը ամայությունը կա իր բոլորտիքը։ (Թլկատինցի) ◆ «Քեզ տեսնեմ, տղա՛ս, հակառակ պարագային «բան որ աստուծո մնաց» մարեցավ ճրագնիս։ ն ◆ Առողջության հույսը Աստծու վրա է մնում։ (Մուրացան)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։