Հայերեն դարձվածք

  1. գոհ՝ շնորհակալ լինել. շնորհակալությունը հայտնել ◆ Երբ սիրտդ գնում է սովածությունից, Աստծուն փառք տաս քարից փափուկ ցամաք հացի համար։ Հովհաննես Թումանյան ◆ -Իսկ մենք պիտի փառք տանք Աստծուն, որ գոնե խնայում է մերկյանքին։ (Րաֆֆի) ◆ Փառք տվին Ամենակալին որ քաղցր էր հայաց իրենց, սա աղքատության մեջ խնայելով իրենց ու... ողորմելով անկարներուն ու երեխաներուն։ Օչ. ◆ «Տեղն է հիմարին, / Թող քաղցած մնա, / Եվ աշխարհիս մեջ թող անիծվի նա, / Ով դեռ չկերած՝ աստծուն փառք կտա»։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Օգտագործման օրինակ չկա(см. խորհուրդներ).
  2. (~ փառք տուր՝ շնորհակալ եղիր՝ աղոթիր, որ) Այնքանով էլգոհ եղիր, որ... ◆ -Էլ լաց մի ըլի, գնա Աստծուն փառք տուր, որ էսօր նոր մորից ծնվեցիր։ Հովհաննես Թումանյան ◆ -Էլի Աստծուն փառք տո՛ւր, որ քո մինուճար աղջիկդ էսօր ծաղկի փնջի նման հոտ ա տալիս։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Այս աճուրդի տեսարանին առջև Վարդան անգամ մ՛ևս [մե՛վըս] փառք տվավ Աստուծո որ զինքը փորձանք էր ազատած էր։ ՀրԱս ◆ -Գնա՛, գնա՛, Աստձուն փա՛ռք տու, վուր իմ տունն իս ու իմ օճըռքին տակն իս գտնըվում ։ Գաբրիել Սունդուկյան

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։