պատուհաս, փորձանք (+փխբ) ◆ - Անտանելի բռնակալ, իսկական աստծու պատիժ: (Լեռ Կամսար)◆ ինչպե՞ս է նա կարողանում ապրել և երջանիկ լինել ինձ նման աստծո պատիժ մի անառակի հետ։ (Վահրամ Փափազյան)◆ - Այստեղ աղջիկ լինելը Աստուծո պատիժ է... մի հանցանք է... մանավանդ սիրուն աղջիկ լինելը։ (Րաֆֆի)◆ Այո, իմ սիրելի՛, սիրելի Աննան կրակ ու բոց, աստծո պատիժ հմայիչ կինն էր... թեև ծերացած։ (Վահրամ Փափազյան)◆ Գիտեր, որ թափառականների ետևից անխուսափելի, որպես ճակատագիր, գնում է երկնային թագավորի պատիժն է: ն.տ ◆ - (Ճանաչելով մուրհակը, առանձին) Էս ի՞նչ երգնոց պատիժ էր...: ◆ - Չէ, դրուստ [«իսկապես»] Աստծու պատիժ է։ Սունդ.
