փառքի մեջ լինել, մեջ հռչակ վայելել ◆ Սևունցը միութենական լայն ճանաչման էր արժանացել։ Մի խոսքով՝ աստղը փայլում էր զորավոր ուժով։ «Գրական թերթ»◆ Նացի Գերմանիան կայծակնային արագությամբ գրավեց Արևմտյան Եվրոպան, Կյորինկի [Գյորինգի] աստղը ավելի փայլեցավ։ «Զարթոնք»◆ Չնայած իր առաջացած տարիքին, նրա աստղը դեռևս մեկ–մեկ փայլում է քաղաքի բեմում։ (Վահրամ Փափազյան)
բախտավորվել ◆ Բայց չհուսահատինք, մեր աստղն ալ օր մը անշուշտ պիտի փայլի։ Երվանդ Օտյան◆ Որսորդը հրացանը ուսն առնելուն պես, շան աստղը փայլում է, այնպես է ուրախանում։ (Ղազարոս Աղայան)◆ Հավատում եմ հոգով բախտին ժողովրդիս, / Նրա աստղը պիտի պայծա՛ռ փայլի այնպես։ Սիլվա Կապուտիկյան
հաջողություն ուղեկցել, լինել ◆ Տեսնելով որդուն ու պայտառին (ողջ), նա երեխայի պես ուրախացավ։ «Կարծես բախտի աստղը փայլում է»։ Անդրանիկ Հովսեփյան◆ Եթե «Կազինո դը Լիբանում» բախտս ամեն տեսակետից փայլեց․․․ ապա նունը չի կարելի ասել սինեմայի մասին։ Սիլվա Կապուտիկյան
