Հայերեն դարձվածք

  1. խնդրում եմ, ի՛նչ կլինի ◆ - է՛հ, Աստված սիրես, թող դրանց, պապի, / Ես շատ եմ զըզվել քաղքից, գազեթից։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Ու պարոն Թագվոր «Սա պարոնը»ը վերցուր առջևեն, Աստված սիրես։ Վահրամ Մավյան ◆ Աստծո սիրես, էրված սրտիս / Ջուղաբ [«պատասխան»] բերես եկոր տարին։ Հովհաննես Հովհաննիսյան ◆ -Ո՜հ, թողեք ինձ հանգիստ, Աստված սիրեք, իմ ցավն ինձ բավական է։ (Ղազարոս Աղայան) ◆ -Աստված կսիրես՝ դի՛ր ուրիշ բանի, / Թե չէ էս խալխին լեղաճաք կանի։ Հովհաննես Թումանյան ◆ -Աստված կսիրեք, սիրելի՛ք, ընտրեցե՛ք մի օրինավոր մարդ, որ ձեր ցավերին դարման անի։ (Պերճ Պռոշյան)
  2. զարմանքի և երկմտանքի արտահայտություն է ◆ -Աստված սիրես, այս ո՞վ է, որ մտերիմ-մտերիմ շատախոսում․ է և դեռ խորհուրդ է տալիս։ Մուշեղ Գալշոյան ◆ -Այսօր հատ մը պիտի գնեմ։ ◆ -Աստված սիրես, ինչո՞ւ համար։ ◆ - Ո՞վ է, ո՞ւր է գնում այս շոգին, Աստված սիրեք։ Դերենիկ Դեմիրճյան

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։