աստվածաճանաչում
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑstvɑt͡sɑt͡ʃɑnɑˈt͡ʃʰum]
վանկեր՝ աստ•վա•ծա•ճա•նա•չում
Բառակազմություն
խմբագրելԱծական
- (նորբ․) Աստծո՝ հավատքի ընդունումը
- Աստծուն ճանաչել, հավատալը, աստվածապաշտ լինելը ◆ Իսրայելի ժողովուրդը կարող էր հեռանալ իր Արարիչ, կարող էր անտեսել կամ մոռանալ ծանր փորձությունների ու փորձառության գնով ձեռք բերած Աստվածաճանաչումը և դառնալ ընդունել սուտ աստվածներին։ Մոլորակ (թերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։