աստվածաշուրթ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑstvɑt͡sɑˈʃuɾtʰ]
վանկեր՝ աս•տվա•ծա•շուրթ•
Բառակազմություն խմբագրել
Ածական
(փխբ․) աստծո շուրթերով խոսող, շատ բարի, բարեհամբույր ◆ Միս Բյուլ մայրիկը գթության քույր էր, աստվածաշուրթ ու գորովագութ դաստիարակչուհի, տկարներին ու զրկվածներին փրկարար։ Հայաստան (թերթ)
- (նորբ․) (փխբ․) աստծո շուրթերով խոսող, շատ բարի, բարեհամբույր ◆ Միս Բյուլ մայրիկը գթության քույր էր, աստվածաշուրթ ու գորովագութ դաստիարակչուհի, տկարներին ու զրկվածներին փրկարար։ Հայաստան (թերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։