(գրբ․) (հանկարծ) չպատահի, տեղի չունենա, չլինի թե ◆ -Աստուած մի՛ արասցէ, որ նրա նմանները շատանան մեր մեջ, դուք անիծում եք։ (Մուրացան)◆ -Աստուած [Աստված] մի՛ արասցէ, եթե այդ անհավատին ձեռքեն հիվանդ մը մեռնի, շիտկե շիտակ դժողք կ՚երթա։ (Ռուբեն Սևակ)◆ Ու թե, Աստուձ մի՛ արասցէ, կրակ էլ ննգա... մե նմուտումը կրակը հանգցնիլ ին տալի։ Գաբրիել Սունդուկյան◆ Այսօր, Տերը մի՛ արասցե, ես հիվանդացա, ի՞նչ անեմ։ (Լեո)◆ -Աստվա՛ծ չանի, որ դժբախտության ուղտը նորից չոքի դռանս։ (Գուրգեն Բորյան)◆ -Չերքեզը երբ լսե այդ ձիուն մասի կամ, Աստված չընե տեսնե զայն, ալ անոր խերը տես։ Աշոտ Հովհաննիսյան◆ -Եթե աստված ոչ անի, Աղասին թողնի, հեռանա Հայաստանից, ո՞ւմ ընտրենք ռաջին քարտուղար։ Գուրգեն Մահարի◆ Աստված չանի տերը չկամենա, թե՝ հոտ երևա։ Մուշեղ Գալշոյան◆ Բայց երկինք չանի, որ լաց լինես դու։ Ջորջ Բայրոն◆ Աստված ոչ տա՝ մարդ էնպես տեղ ընկնի, / Որ խըրատ տվողն էլ սատանա ըլի։ (Խաչատուր Աբովյան)◆ Եվ աստված ոչ արասցե... նրա լեզվի տակ ընկնես։ «Գրական թերթ»◆ Եթե Աղբալյանը, մի արասցե՝ մեռնի, Հայաստանը կրնա՞ ողջ մնալ։ (Լեռ Կամսար)
նման բան չի լինի ◆ -Աստված մի՛ արասցե, որ ես ամբարշտության գործերը դրվատեմ։ (Մուրացան)
ամենևին, բնա՛վ ◆ Աստուած մի՛ արասցէ, էս պակասությունը չունին։ (Խաչատուր Աբովյան)◆ -Ախր մենք ենք մեր ազգակիցները սպանողը։ - Ով է յա [«հապա»]։ - Դո՞ւք։ - Մե՜նք... Աստվա՜ծ չնե... Աստվա՜ծ չընե։ Հակոբ Օշական◆ -Կարծում եք, ես ձեզ մեղադրո՞ւմ եմ։ ... - Աստված ոչ անի, ես հիմար չեմ։ ԱլՇ ◆ Չկարծեք պարոննիր, թե յիս անդերձ [«կտակ»] կատարողներուն իմքին [«մի»] դնում, Աստուձ ոչ անե: Գաբրիել Սունդուկյան
