Հայերեն դարձվածք

  1. (խսկց․) շվարել է, չգիտե, թե ի՛նչ է լինում ◆ — Աստուձ լավութին տ, ի՞նչն է։ —Աստուձ վուչ գիդե իմ գլուխը։ Գաբրիել Սունդուկյան ◆ Աստված ոչ գիտի իմ գլուխն ու արևը,—ասաց աղա Մարտինը երկու ձեռքով խփելով իր լերկ գլխին։ Ն—Դ ◆ Աստուձ վուչ գիդե իմ գլուխն ու արիվը․ Սանթուրովը կուտրացավ [«սնանկացավ»]։ Գաբրիել Սունդուկյան

Աղբյուրներ խմբագրել

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։