Հայերեն դարձվածք

  1. խնդրում եմ, ինչ կլինի ◆ Է՛հ, Աստված սիրես, թող դրանց, պապի, / Ես շատ եմ զըզվել քաղքից,գազեթից։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Ու պարոն Թագվոր «Սա պարոն»ը վերցուր առջևեն, Աստված սիրես։ Վահրամ Մավյան ◆ Աստոծ սիրես, էրված սրտիս / Ջուղաբ [«պատասխան»] բերես եկող տարն։ Հովհաննես Հովհաննիսյան ◆ Օ՜հ, թողեք ինձ հանգիստ, Աստված սիրեք, իմ ցավն ինձ բավական է։ (Ղազարոս Աղայան) ◆ Աստված կըսիրես՝ դի՛ր ուրիշ բանի, / Թե չե էս խալխին լեղաճաք կանի։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Աստված կըսիրեք, սիրելի՛ք, ընտրեցե՛ք մի օրինավոր մարդ, որ ձեր ցավերին դարման անի։ (Պերճ Պռոշյան)
  2. զարմանքի և երկմտանքի արտահայտություն է ◆ Աստված սիրես, այս ո՞վ է, որ մտերիմ- մտերիմ շատախոսում է և դեռ խորհուրդ է տալիս։ Մուշեղ Գալշոյան ◆ Այսօր հատ մը պիտի գնեմ։ Աստված սիրես, ինչո՞ւ համար։ Ավերչենքո ◆ Ո՞վ է, ո՞ւր է գնում այս շոգին, աստված սիրեք։ Դերենիկ Դեմիրճյան

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։