ավազակավ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑvɑzɑˈkɑv]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•վա•զա•կավ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- ավազից ու կավից բաղկացած նստվածքային ապար կամ այդպիսի կազմով հող
- (ճրտրպ․) (շին․) օգտագործվում է շինարարական աղյուս, կղմինդր պատրաստելու համար և հիդրոտեխնիկական կառուցվածքներում
- (երկրբ․) փուխր ցամաքային նստվածք, բաղկացած է 0,01 մմ-ից փոքր չափի մասնիկներից (30-50 %) և 0,01 մմ-ից խոշոր բեկորային նյութից (70-50 %)
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։
- Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։