Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•վազ•նոց 

  1. Կարին, Մուշ, Սասուն, Վան՝ գետի մեջ ավազով ծածկված տեղ ◆ Արի ավազնոց գնանք լողանալու։ (Հրաչյա Աճառյան)
  2. ավազուտ ◆ Այդ ավազուտ ասպարեզը կտեսնա՞ս․ ավզնոց կըսեն ադոր։ (Գարեգին Սրվանձտյան) ◆ Էլանք ավզնոց, ավզեն ճուր կուկեր, քյաֆուր վարթ պացվավ, անուշ խոտ կուկեր։ (Հրաչյա Աճառյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։