Հայերեն դարձվածք

  1. ասում են կյանքի լավ ժամանակները, համբավը ևն. ետևում թողած լինելու առիթներով ◆ Վահանը, մի խոր հոգոցով նայելով դեպի ետ, վերջակետից մեր կյանքի դրվագը հնադարյան իմաստունի խոսքերով՝ «ավաղ փառացս անցատրի»: (Վահրամ Փափազյան) ◆ -Ավա՜ղ փառացն անցատրի, չէ՞, պարոն Զաքար։ Պառավներդ որ չլինեք, մեր ժամերը խո փակվեցի՞ն։ Ն-Դ ◆ -Կին մը... Շուտ վրեժս... Հայաստանը ազատացեք... Ավա՜ղ փառացս անցատրի։ ◆ համեմատության համար՝ Ու վերջին քանի մը ախ, վախ քաշելով քիչ մը ավաղելով ազգի անցյալ փառքը՝ հազիվ պիտի մոտիկնա սեղանին, ու կամքին հակառակ... բալորն ալ ուտե։

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։