ավան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑˈvɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ աւան
վանկեր՝ ա•վան
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն իրանական աղբյուրից՝ պարթևերեն āvān:
Գոյական
- ոչ մեծ բնակավայր, գյուղ (սովորաբար որևէ քաղաքի կամ գյուղի մոտ և նրա մասը համարվող)
- չպատստպարված բնակավայր, գյուղ, շեն (պատմ․)
- (ճրտրպ․) (շին․) Հին Հայաստանի խոշոր քաղաքները սովորաբար շրջապատվում էին արվարձաններով, որոնք մեծանալով վեր էին ածվում քաղաքից անկախ բնակավայրերի` Ավան
Հոմանիշներ
խմբագրել- շեն, գյուղաքաղաք, ավանագյուղ, ավանշեն (հզվդ․)
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։