Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աւանդականութիւն

վանկեր՝ ա•վան•դա•կա•նութ•յուն

Ստուգաբանություն

ավանդական լինելը
Հոսանք աստվածաբանության մեջ , որի կողմնակիցները հանդես են գալիս եկեղեցու դոգմատիկ, կանոնական, բարոյական և սոցիալական վարդապետությունները նոր` պատմահասարակական պայմանների և ժամանակակից կրոնական գիտակցության մակարդակի համաձայն վերանայելու փորձերի դեմ։

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։