ավանդություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑvɑndutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ աւանդութիւն
վանկեր՝ ա•վան•դութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելլատ. traditio-փոխանցում
Գոյական
- պատմականորեն ձևավորված ու սերնդեսերունդ փոխանցվղ սովորույթների՝ հայացքների՝ կենցաղային կանոնների ամբողջությունը
- պատմականորեն հաստատված կարգ, չգրված օրենք, ավանդույթ
- ավանդազրույց
- ժողովրդական բանահյուսության մի տեսակը՝ փոքրածավալ արձակ ստեղծագործություն
- (գրկն) տե՛ս տրադիցիա
Հոմանիշներ
խմբագրել- ավանդապատում
- տե՛ս ավանդույթ
- տե՛ս ավանդավեպ
- տե՛ս ժառանգություն
= Արտահայտություններ
խմբագրելԹարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։
- Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
- Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։