Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•վան•չա•վան 

  1. Թբիլիսի՝ Սեղանի կառավարիչ, թամադա ◆ Աղի քեփը կատարեն ու նրա ասկականները ավանչավաններուն առաչը գցին։ (Գարեգին Սևունց)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։