ավարել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑvɑˈɾɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ աւարել
վանկեր՝ ա•վա•րել
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- ավար առնել, կողոպտել
- հրապուրել, դյութել, հափշտակել, գերել ◆ Դու միակն ես եղել, ու քեզ ավարել են։ Համո Սահյան
- խլել (փխբ․) ◆ Ժամանակը… ավարում է մեր մաքրությունը ներքին։ (Շ. Ազնավուր)
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս ասպատակել
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։