Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑvɡjɑn ɑχɔrˈnɛɾ]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Հայերեն դարձվածք

  1. (դիցբ․) փոխաբերաբար նշանակում է՝ բոլորովին լքված, կեղտոտված վայր, գործերի մեջ ծայր աստիճան անկարգ վիճակ, որը կարգավորելու համար պահանջվում է հսկայական ջանք։ Հին հունական դիցաբանության մեջ Ավգիոս թագավորի ծայրասթիճան բարձիթողի, աղտոտված ախոռները, որոնք չէին մաքրվեի տարիներ շարունակ դրանք մաքրվեցին մեկ օրում առասպելական հերոս Հերակլեսի կողմից որը դեպի այդ ախոռները ուղոց գեթի ջուրը

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Մ․ Ն․ Բոտվիննիկ, Մ․ Ա․ Կոգան, Մ․ Բ․ Ռաբինովիչ, Բ․ Պ․ Սելեցկի։ Թարգմ․՝ Ս․ Մ․ Կրկյաշարյան, Դիցաբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1985 — 364 էջ։
  • Սերգեյ Իշխանյան, Հունական դիցաբանության տեղեկատու բառարան (Վան Արյան), Երևան, 2006 — 392 էջ։