Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•վե•լա•տուն 

  1. Էջմիածին, Օշական՝ գութանի նախավերջին լուծը (հաշված ամոլից)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։