Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•վե•լա•տուն 

  1. Էջմիածին, Օշական՝ գութանի նախավերջին լուծը (հաշված ամոլից)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։