ավետ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑˈvɛt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ աւետ
վանկեր՝ ա•վետ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲնիկ հնդեվրոպական՝ * aued-` * aueid- «խոսել» արմատից. հմմտ. հին հնդկերեն vádati, հունարեն հուն. «խոսք, ձայն, լուր, գուշակություն, փառաբանություն», թոխարերեն Բ watk «հրամայել»։
Գոյական
- (հզվդ․) նույնն է՝ ավետիք
Հոմանիշներ
խմբագրել- ավետիք
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։