ավերակահայր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑvɛɾɑkɑˈhɑjɾ]
վանկեր՝ ա•վե•րա•կա•հայր
Բառակազմություն
խմբագրելԳոյական
- (նորբ․) (փխբ․) ավերակ ծնող՝ ստեղծող ◆ Իր նախորդներին ավերակահայր անվանելուց առաջ մշակույթի նախարարը նշեց, որ նախորդ երկու ավերակաստեղծ նախարարներն էլ իր ընկերներն են։ «Առավոտ»
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։