ավղուշ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ավ•ղուշ
- Արարատյան, Նոր Բայազետ, Վան՝ որս ◆ Ավղուշը ձողու ծերին կախ է արած։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Ախպերտինքը վե կացան, նստեցին էտ բերած ձիուն, գնացին ավղուշ։ ՀժՀք
Արտահայտություններ
խմբագրել- ավղուշ անել - թռչունի որս անել, որս անել ◆ Տղի համար մի նետ ու աղեղ բերուց, որ ավղուշ անի։ (Երվանդ Լալայան)
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։