Հայերեն

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. ավյուն՝ ուժ ու եռանդ տալ, ոգևորել ◆ ... Պատերազմը կարծես ավյունավորեց նրան։ (Խաժակ Գյուլնազարյան)


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Ա․Ս․ Գալստյան, Նոր բառեր, Պրակ Գ, Երևան, «Ասողիկ», 2017 — 158 էջ։