ավուչ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ա•վուչ
- բուռ ◆ Մարդու աչքը ավուճ մը խողը կկշտացնե։ Ահ ◆ Մեկ ավուճ չամիչ քեզ կուտանք։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։