ավտոկրատիա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑvtɔkɾɑtˈjɑ]
վանկեր՝ ավ•տո•կրա•տիա
Ստուգաբանություն
խմբագրել< автократия < հուն. autokrates
Գոյական
- (հնց․) ինքնակալություն՝ մենիշխանություն, բռնապետություն
- (սոց․) տե՛ս մենիշխանություն
- (դիվ․) կառավարման համակարգ, որում գերագույն և անսահմանափակ իշխանությունը պատկանում է մեկ անձի
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
- Սուսաննա Ասիկյան, Սոցիոլոգիա (Անգլերեն-հայերեն բացատրական բառարան), Երևան, ««Զանգակ» հրատարակչություն», 2015 — 208 էջ։
- Լիլիթ Թութխալյան, Դիվանագիտական տերմինների և հապավումների բառարան (Տիգրան Մեծ), Երևան, 2004 — 56 էջ։
- Ռ․ Ա․ Վարդանյան, Պատմական իրադարձությունների տերմինների համառոտ բառարան, Վանաձոր, 2007 — 113 էջ։