ավրուկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ա•վ(ը)•րուկ
- Մուշ, Պոլիս՝ տե՛ս ավերուկ մանր դրամ ◆ Ավրուկ չունիմ։ (Ձեռագիր)
- ստոր, անարգ, վատ ◆ Չեմ գիտե, ի՞նչ ավրուկ կընիկ է։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։