Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա-տա-կել 

ատակել1

խմբագրել

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. Նոր Նախիջևան՝ (հնց․) կարողանալ, հաջողեցնել
  2. գործը վերջացնելով ազատ լինել ◆ Կթորգե՞ն, որ քիչըմ ատըկենք, զվըռտենք, տեսնենք ի՞նչ կա գեղ։ Սահակ Ամատունի

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տե՛ս կարողանալ

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. գլուխն ատակել - գլուխն ազատել ◆ Խառնված էի, անճախ գլուխս ատակել եմ, հիմի էլ պտի գնամ արաղ քաշելու։ (Պերճ Պռոշյան)

ատակել2

խմբագրել

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. Ղարաբաղ, Սասուն՝ կորչել, անհետանալ, դժոխքը գնալ

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել