արան
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ա•րան
արան 1
խմբագրել- Արարատյան, Հավարիկ, Ղարաբաղ, Ուրմիա՝ դաշտավայր, դաշտային տաք տեղ ◆ Մինչև այս ուրդը փոխվելը շատերը դեռևս արանումն էին։ (Ղազարոս Աղայան) ◆ Գյարանը արան ա մարդի գնացել։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
խմբագրելարան 2
խմբագրել- Համշեն՝ ծխախոտի չորանոց
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։