արան
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ա•րան
արան 1 խմբագրել
- Արարատյան, Հավարիկ, Ղարաբաղ, Ուրմիա՝ դաշտավայր, դաշտային տաք տեղ ◆ Մինչև այս ուրդը փոխվելը շատերը դեռևս արանումն էին։ (Ղազարոս Աղայան) ◆ Գյարանը արան ա մարդի գնացել։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ խմբագրել
արան 2 խմբագրել
- Համշեն՝ ծխախոտի չորանոց
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։