արանցի
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ա•րան•ցի
- Արարատյան՝ դաշտեցի, դաշտավայրի բնակիչ ◆ Ամառը երբեմն հայտնվում էր արանցի որևէ մեկը՝ էշն առաջն արած։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։