արանցի
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ա•րան•ցի
- Արարատյան՝ դաշտեցի, դաշտավայրի բնակիչ ◆ Ամառը երբեմն հայտնվում էր արանցի որևէ մեկը՝ էշն առաջն արած։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։