արան-շարան
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ա•րան-շա•րան
- Վան՝ շարք-շարք, շարան-շարան ◆ Աստղերն ելան արան-շարան: (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Սարվորները արան-շարան բարձրանում էին սարը։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։