արարմունք
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ա•րար•մունք
- Արարատյան, Թբիլիսի, Մուշ, Նոր Նախիջևան՝ վարմունք, վարվեցողություն, գործ ◆ Արարմունքդ՝ արարքդ ինձ դուր չի գալիս։
Արտահայտություններ խմբագրել
- արարմունքով մարդ - շնորհալի, ձեռքից բան եկող, գործունյա մարդ ◆ Կարոն արարմունքով մարդ ա։ (Ձեռագիր)
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։